Altijd de beste bloemen

Geschiedenis van De Pronkkamer
Zoals zovelen in de jaren veertig verlaat Derk Riphagen al jong de schoolbanken en gaat hij werken. Kantoorwerk doet hij, maar zijn hart ligt buiten, tussen het groen. De rest van zijn leven op kantoor, hij moet er niet aan denken, en dus gaat hij na een tijdje terug naar school, buiten werktijd. Bloemist wil hij worden, net als zijn oom. IJverig doorloopt hij de opleiding en wanneer hij stage loopt in mooie bloemenzaak ziet hij het voor zich: een bloemenwinkel die niet doorsnee is, maar met mooie boeketten, net even anders. En van hem. “Je moet doen wat anderen niet doen, je moet je onderscheiden”, dat is zijn motto.
Intussen is de relatie met Tonny Eiland, net als Derk geboren en getogen in Olst, een serieuze zaak. Tonny kent Derks plannen en haalt haar middenstandsdiploma; zonder dat diploma kunnen ze geen eigen winkel beginnen. Wanneer alle diploma’s binnen zijn, hoort het jonge stel over een winkel die te koop komt in Twello. Zandhuis Aurora heet de zaak. Ze beloven de eigenaar dat ze Aurora zullen handhaven: Bloemenmagazijn Aurora, D. Riphagen wordt de nieuwe naam voluit. Wanneer alle papieren in orde zijn en ze voor de bank kredietwaardig zijn – ook in 1951 is Nederland een land van regels en papieren – is de droom uitgekomen: Derk en Tonny hebben een eigen bloemenwinkel. Ze trouwen en verhuizen naar Twello.

Bloemenmagazijn Aurora is gevestigd aan de rand van het dorp, aan de Holthuizerstraat. Achter de winkel ligt een diepe tuin, waar ze zelf producten kweken. Maar het grootste deel van de bloemen en planten komt van de veiling. De eerste jaren nog in Twello, maar wanneer die sluit, reist Derk voor de koopwaar naar Lent. De bloemen komen met een vrachtwagen zelfs helemaal uit Aalsmeer. “Altijd de beste bloemen!”, aldus Derk. Hij verwerkt ze tot bijzondere boeketten. Fresia’s zijn jarenlang erg geliefd en ook sterke herfstbloemen zoals asters, die in veel kleuren en vormen verkrijgbaar zijn, maar ook tros anjers en de grote chrysanten bollen. Geraniums, begonia’s, hortensia’s en Franse geraniums sieren de vensterbanken.
Wanneer er in 1957 ruimte vrij komt midden in Twello, verhuist ‘Bloemenmagazijn Aurora, D. Riphagen’ en het jonge gezin, inmiddels uitgebreid met twee jongetjes, naar de Dorpsstraat, op de plaats waar tegenwoordig De Waardige Waard is gevestigd. Het centrum van Twello is dan nog klein. De Van Gentstraat en de Marktstraat bestaan nog niet. Daarom is er achter de winkel ruimte voor een kas, warm en licht, om planten voor de verkoop uit te stallen.

Derk en Tonny willen graag meer aanbieden, maar andere artikelen mogen ze alleen verkopen wanneer ze aan strenge voorwaarden voldoen. De nadruk moet altijd liggen op bloemen en planten. Een sierpotje mag daarom alleen verkocht worden wanneer er ook een plantje in zit. Om toch een bijzonder assortiment te hebben, bezoeken ze daarom voor potjes en vaasjes de beurs in Utrecht. Dat is uniek, andere winkeliers doen dat niet.

In 1980 vindt er weer een verhuizing plaats. Bloemenmagazijn Riphagen mag een nieuw pand bouwen, achter de winkel. Het duurt een tijd voor alle vergunningen rond zijn, maar uiteindelijk gaat de spade de grond in en verrijst het huidige winkelpand met de woning erboven. Inmiddels zijn er dan al vier jonge Riphagens en verhuist het gezin na een tijdje naar een eengezinswoning elders in het dorp. “Ik wilde ook eens gewoon thuis zijn met de kinderen”, verklaart moeder Tonny die stap. De oudsten gaan dan al het huis uit. Zoon Teun betrekt met Jenny Elskamp de woning boven de winkel. Een logische stap, want hij heeft de groene vingers en de liefde voor het bloemistenvak van zijn vader geërfd en werkt inmiddels mee in de zaak. Stap voor stap wordt de winkel meer van hem, tot Derk 65 wordt. Dan vindt hij het genoeg; ruim 50 jaar heeft hij dan gewerkt. In 1990 gaat de winkel officieel over naar zoon Teun en zijn vrouw Jenny. Met de overname verandert ook de naam. Het zijn moderne tijden, winkels krijgen andere namen, Riphagen verdwijnt van het bord. Voortaan heet de winkel De Pronkkamer.